Παρατηρούμε όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι µε απρόσμενες, βίαιες και στρεσογόνες συνθήκες, όπως Ατυχήματα, φυσικές καταστροφές, τις οποίες αδυνατούμε να διαχειριστούμε τότε μιλάμε για καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν ψυχολογικό τραύμα. Ως ψυχολογικό τραύμα ορίζεται μια απροσδόκητη εμπειρία που προκαλεί έντονο συναισθηματικό πόνο. Πάντα περιλαμβάνει μια πραγματική, πιθανή ή φανταστική απειλή για τη ζωή ή την ασφάλεια του ατόμου. Μπορεί επίσης, να περιλαμβάνει γεγονότα στα οποία το άτομο γίνεται έμμεσα μάρτυρας, ακόμη κι αν δεν το επηρεάζουν με άμεσο τρόπο. Η γενική αντίδραση σε τέτοιου είδους καταστάσεις είναι τρόμος και ένα αίσθημα πλήρους αδυναμίας. Το ψυχικό τραύμα αποτελεί μια οδυνηρή ανθρώπινη εμπειρία, η οποία χαράσσεται για πάντα στη μνήμη και στην ψυχή. Το μαζικό ή συλλογικό τραύμα λαμβάνει χώρα όταν ένα γεγονός, ή σειρά γεγονότων, τραυματίζει ψυχολογικά, μεγάλο αριθμό ανθρώπων μέσα σε ένα κοινό χρονικό διάστημα. Όταν ο τρόπος που βλέπεις τον εαυτό σου, ο τρόπος που βλέπεις τον κόσμο και ο τρόπος που βλέπεις τους άλλους ανθρώπους ανατρέπονται από ένα γεγονός, τότε το απλό στρες μετατρέπεται σε τραύμα. Το τραύμα δεν είναι απαραίτητα ανάλογο με την ένταση ενός γεγονότος. Ορισμένοι άνθρωποι επεξεργάζονται αυτό που συνέβη καλύτερα ή χειρότερα από άλλους και, η νοηματοδότηση μας σχετικά με το συμβάν δεν είναι ομοιόμορφη. Είναι πραγματικά δύσκολο να υπολογίσουμε τι θα είναι τραυματικό για κάποιον Ένα ψυχολογικό τραύμα περιέχει τρία κοινά στοιχεία: i.Είναι απρόσμενο ii.Το άτομο ήταν απροετοίμαστο και iii.Δεν υπήρχε κάτι που το άτομο θα μπορεί να κάνει για να το ανατρέψει . Μια τραυματική εμπειρία ανατρέπει οριστικά την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και για τον κόσμο γενικότερα. Ο οργανισμός μας προκειμένου να προστατεύσει τον ψυχισμό μας, εισάγεται σε μια κατάσταση “έκτακτης ανάγκης” και επιστρατεύει κάποιες άμεσες αντιδράσεις: Συμπτώματα υπερδιέγερσης: υπέρταση, ταχυκαρδία, σφίξιμο των μυών, επιτάχυνση της αναπνοής μας Αποφευκτική συμπεριφορά: αποφεύγουμε οτιδήποτε παραπέμπει στην αρνητική εμπειρία και πυροδοτεί αναμνήσεις και συναισθήματα που σχετίζονται με το τραύμα Αποσύνδεση: όταν δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον κίνδυνο πραγματικά, δραπετεύουμε νοερά και αποκοπτόμαστε από την πραγματικότητα. Μοιάζουμε με ένα τρίτο άτομο που παρακολουθεί όσα του συμβαίνουν Οι αντιδράσεις αυτές αρχικά δρουν προστατευτικά. Αποτελούν φάσεις προστασίας, αποφυγής, αντιμετώπισης και εναλλάσσονται μέχρι να επιτευχθεί η ψυχική αφομοίωση και προσαρμογή.